-
1 skazany
pp -
2 skazany
skazany na porażkę zum Scheitern verurteilt;skazany na samego siebie auf sich selbst angewiesenskazany na śmierć zum Tode Verurteilte(r) m
См. также в других словарях:
skazać — 1. Być skazanym na (samego) siebie, na własne siły itp. «móc liczyć tylko na siebie»: Widziałem wioskę, która była niegdyś kolonią trędowatych, dziś zasieki z drutu kolczastego runęły, trędowaci pracują między bliskimi, nie są skazani na samych… … Słownik frazeologiczny
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego